123
ROZDZIAŁ 7. przyleganie asfaltU do kruszyw
Rys. 7.3. Obrazy mikroskopowe powierzchni ziaren mieszanki SMA 11 po polerowaniu w urządzeniu Wehner-Schulze
(fot. M.Wasilewska, Politechnika Białostocka) [2]
Obrazy mikroskopowe wyjaśniają, dlaczego wskaźnik PWS był niższy w przypadku SMA z ORBITON 45/80-80
HiMA – warstwa lepiszcza HiMA znacznie silniej przylega do powierzchni kruszywa i nie ulega spolerowaniu
przez gumowe głowice aparatu. Trwałość przylegania jest więc znacząco silniejsza, a co za tym idzie – odporność
mechaniczna na ścieranie większa niż w przypadku konwencjonalnych asfaltów modyfikowanych.
7.6. Podsumowanie
Przyleganie powłoki z lepiszcza asfaltowego do kruszywa ma znaczący wpływ na trwałość nawierzchni w okresie
zimowym. Na skuteczność przylegania mają wpływ nie tylko właściwości chemiczne lepiszcza asfaltowego
i kruszywa (tzw. powinowactwo), ale także połączenie fizyczne materiałów (tzw. zazębienie) oraz mechaniczna
trwałość otoczki z lepiszcza asfaltowego – rozumiana jako odporność na ścieranie przez opony samochodowe.
W wykonywanych badaniach metodą FAP w aparacie Wehner-Schulze okazało się, że lepiszcze wysokomodyfikowane
ORBITON HiMA cechuje się znacząco większą odpornością na spolerowanie z powierzchni kruszywa w warstwie SMA,
w porównaniu z klasycznymi polimeroasfaltami. Taka większa odporność ma swoje zalety przez znacząco dłuższą
ochronę ziaren w SMA na działanie wody i środków chemicznych do zimowego utrzymania, co w konsekwencji
zapewnia większą mrozoodporność całej warstwy ścieralnej.
Należy jednak wziąć pod uwagę także drugi aspekt tej cechy – większa odporność powłoki HiMA na spolerowanie
oznacza, że aby zapewnić dobry współczynnik tarcia na powierzchni jezdni należy warstwę SMA uszorstnić przez
stosowanie posypki z kruszywa (2/4 lub 2/5 lub 1/3 mm).
SMA11 PMB 45/80-55
SMA11 PMB 45/80-65
SMA11 PMB 45/80-80 HiMA
